ΠΛΗΣΙΟΝ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ

Βαρεθηκα δεν παει αλλο.Πρεπει να βγω στην συνταξη να βρω την ηρεμια μου και την γαληνη.Να απολαυσω οσα δεν απολαυσα 32 χρονια.Απλα καθημερινα πραγματα οπως να ξυπναω χωρις ξυπνητηρη να τριγυριζω δεξια και αριστερα χωρις συγκεκριμενο σκοπο να στρωνω το κρεβατι μου με την ΚΑΛΗ κουβερτα και τα ΚΟΛΛΑΡΙΣΤΑ μαξιλαρια οπως κανει η μανα μου ,η οποια βεβαια δεν εχει δουλεψει ποτε εξω απο το σπιτι και γιαυτο ολα τα εχει στην σειρα.Αυτα βεβαια ευελπιστω να γινουν μετα απο μια πενταετια.Πιστευω ως τοτε να ειμαι καλα ,να εχω περισσοτερα εγγονια(σημερα εχω εναν μικρο 3 1/2 ετων),να μην εχω παθει ανοια για να μπορω να απολαμβανω αυτα που εχω στερηθει ολα αυτα τα χρονια.Ας ελπισω οτι ολα θα γινουν οπως τα περιμενω και τα λαχταρω.