ΕΝ ΑΝΑΜΟΝΗ ΑΔΕΙΑΣ

Πρεπει οπωσδηποτε να παρω αδεια.Δεν μπορω αλλο!!!!!!Εχουν αρχισει εδω και καιρο να χτυπανε πολλα καμπανακια,του μυαλου,του σωματος ,των αντοχων και προπαντως της ψυχης μου και μου λενε οτι πρεπει επειγοντως να κατεβασω ρολλα και να προσπαθησω να γεμισω τις πεσμενες μπαταριες μου.Δεν θελω να παω ουτε διακοπες ουτε στα κλαμπ ουτε στα μπαρακια.Θελω μονο να κλεισω τα τηλεφωνα ,να κλεισω τα ματια και τα αυτια και να τα ανοιξω ολα μετα απο 2 εβδομαδες.Πιστευω οτι οταν ξαναγυρισω στην δουλεια θα βρεθω σε καλυτερες καταστασεις,μπορει ομως και στις ιδιες που αφησα οταν εφυγα αλλα επειδη θα εχω ηρεμησει και ξεκουραστει καπως να τα βλεπω ολα με αισιοδοξια και καλυτερο ματι.Συγνωμην αν ψυχοπλακωσα καποιους.Σαυτους που παιρνουν προσεχως αδεια ευχομαι ολοψυχα ΚΑΛΗ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ σε οτι και αν κανουν σε αυτες τις λιγες δυστυχως μερες του χρονου που αναλογουν στον καθε εργαζομενο.Θα κανω εισηγησει στα συνδικατα και στις συνομοσπονδιες να καθιερωσουν ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΜΕΤ ΑΠΟΔΟΧΩΝ 2 μηνες τον χρονο.Πολλα φιλια σε ολους.